Veelgestelde vragen

1. Wat verstaat het Meldpunt onder een tekort?

Niet alle leveringsproblemen leiden tot geneesmiddelentekorten voor de patiënt. Als definitie van een geneesmiddelentekort vanuit patiëntperspectief heeft het Meldpunt gekozen voor: “Een onderbreking van de leverbaarheid van een geneesmiddel die belastend is voor patiënten en waarbij die belasting groter is dan in het geval van reguliere, al dan niet generieke, substitutie.”

2. Wat is de rol van CBG en IGJ bij tekorten?

In eerste instantie hebben het CBG en IGJ een signalerende functie. Het CBG en IGJ gaan bij iedere ‘mogelijk tekort’ melding na of er voldoende alternatieven beschikbaar zijn, en welke partijen eventueel actie moeten ondernemen om een tekort te voorkomen. CBG en IGJ  werken daarbij samen met de andere leden van de Werkgroep Geneesmiddelentekorten (koepels van apothekers, artsen, patiëntenverenigingen, farmaceutische bedrijven, groothandels, zorgverzekeraars en VWS).

3. Wat is het verschil tussen het Meldpunt geneesmiddelentekorten en –defecten en Farmanco?

Het Meldpunt geneesmiddelentekorten en –defecten is een gezamenlijk meldpunt van CBG en IGJ. Het is sinds 2017 de plek waar handelsvergunninghouders en fabrikanten zelf situaties moeten melden die mogelijk tot een tekort kunnen leiden. Zij zijn wettelijk verplicht om dat te doen.

De website Farmanco van de apothekerskoepel KNMP publiceert op basis van meldingen van apothekers. Als geneesmiddelen langer dan 14 dagen niet beschikbaar zijn, wordt dit gemeld op Farmanco. Niet alle cijfers van Farmanco gaan over een geneesmiddelentekort. Ze kunnen ook betrekking hebben op bijvoorbeeld een leveringsprobleem waar een alternatief medicijn voor beschikbaar is (bijvoorbeeld dezelfde werkzame stof of door het gebruik van hetzelfde geneesmiddel in een andere sterkte).

Het verschil in cijfers is dat het CBG/IGJ al bij de meldingen een onderscheid maakt tussen enerzijds leveringsproblemen waarbij er alternatieven zijn en  leveringsproblemen waar er mogelijk geen alternatieven zijn en dus tot een tekort kunnen leiden. Voor die laatste groep meldingen (bijna 400) blijkt vaak toch een alternatief middel in de handel of zijn oplossingen gevonden zoals artsenverklaringen of tijdelijk afwijkende verpakkingen. Slechts in een enkel geval was er geen oplossing.

Het CBG en IGJ richten zich in hun acties vooral op tekorten die behoorlijke impact kunnen hebben op de patiënten. Bijvoorbeeld bij een tekort waarbij de vervangbaarheid door overstappen op een ander geneesmiddel niet eenvoudig is, omdat bijvoorbeeld het moeilijk is om de patiënt goed in te stellen op het andere geneesmiddel (zoals bij de Thyrax casus).

4. Zijn alle tekorten bij het Meldpunt gemeld?

Vermoedelijk niet. De eerste periode was het Meldpunt nieuw en mogelijk nog niet bij alle handelsvergunninghouders bekend. De bekendheid van het Meldpunt is groeiend, dat is ook terug te zien in het aantal meldingen gedurende het eerste jaar.